Otizmi olan tüm küçük çocukların paylaştığı bir sorun varsa, o da sıradan oyun becerileriyle ilgili zorluktur. Otizmi olan küçükler sıraya girebilir veya istifleyebilir, kendi başlarına oynayabilir ve akranlarıyla etkileşime direnebilir veya kendi dünyalarında dönebilir, sallayabilir veya başka bir şekilde zaman geçirebilir. Otistik çocukların taklit yoluyla öğrenmesini, diğer çocuklarla sosyalleşmesini veya yaşamlarındaki yetişkinlerle bağlantı kurmasını çok zorlaştıran şey bu kendi kendine absorpsiyondur.
Teoride, ebeveynler otistik çocuklarına oyun oynamayı öğretmede önemli bir rol oynayabilir. Ancak "çocuğunuzla oynamak" çok basit gibi görünse de, otistik bir çocuğun ebeveyni için çok ama çok zor olabilir.
Görüntüleri Karıştır / KidStock / Getty ImagesOtistik bir çocukla oynamanın nesi bu kadar zor?
- Otistik bir çocuğun dikkatini çekmek veya dikkatini bir dakikadan fazla tutmak her zaman kolay değildir.
- Otizmli bir çocuk bir kez nişanlandıktan sonra aynı şeyleri tekrar tekrar yapmayı tercih eder ve bu kalıbı bozmak zor olabilir.
- Otizmli çocuklar nadiren kendi fikirlerini veya enerjilerini etkileşimli oyuna getirirler, bu nedenle tüm fikirler ve enerji ebeveynden gelmelidir. Bu yorucu ve sinir bozucu olabilir.
- Çocukları meşgul etmek, sorular sormak, önerilerde bulunmak, ilgi çekici bir aktivite başlatmak için kullandığımız alışılmış araçlar otizmli çocuğun hemen yanından geçebilir.
Ancak tüm bu sorunlar, ebeveynlerin kendi çocukları onları bir iç dünya veya nesne lehine görmezden geldiklerinde yaşadıkları gerçek incinme ve üzüntüyle karşılaştırıldığında hiçbir şey değildir. Evet, çoğu ebeveyn, yeni etkileşim ve bağlantı kurma yollarını denemek için reddedilme hissini aşabilir. Ama çocuğumuza ulaştığımızda ve bizi görmezden geldiğimizde; çocuğumuza sarıldığımızda ve o uzaklaştığında; çocuğumuzla meşgul olduğumuzda ve o umursamaz göründüğünde - denemeye devam edecek duygusal enerjiyi bulmak olağanüstü derecede zordur.
Bir diğer büyük engel ise, pek çok ebeveynin nasıl oynanacağını unutmuş olması üzücü gerçektir. Elbette, masa oyunları veya spor oynayabilirler - ancak biri ya da olmadıkları bir şeymiş gibi davranma fikri artık çekici değil. Ebeveynlerin çoğu, sadece oyun tarihleri ayarlayabilir ve çocukları sembolik etkileşimler uygularken, ilişkiler kurarken, yaşarlar ve duyguları yönetirken geri çekilebilirler. Ancak otistik çocukları olan ebeveynlerin bu lüksü yoktur.
Özellikle ebeveynlere otistik çocuklarıyla oynayabilecekleri araçları sağlamaya yönelik gelişim terapileri vardır ve bu terapiler sadece oyun araçları değil, aynı zamanda iletişimsel ve bilişsel gelişim araçlarıdır. Floortime ve RDI, ebeveynlerin dönmesi için iyi yönlerdir. Ancak, "otistik çocuğunuzla nasıl oynayacağınız" konusunda destek ve bilgi olsa bile, çoğu ebeveyn bu zorluktan biraz bunalmış hissediyor.
Otizmli küçük çocuğunuzla nasıl oynarsınız? Kendinizi ayakta tutmak ve enerjinizi korumak ve yaratıcılığınızın akışını sürdürmek için araçlar veya püf noktaları buldunuz mu?
Otizm Spektrum Bozuklukları İçin Gelişimsel Terapiler
Otizm spektrum bozuklukları için gelişimsel terapiler, sosyal ve iletişim becerileriyle ilgili problemler de dahil olmak üzere otizmin "temel eksiklikleri" üzerinde çalışır. Bireysel çocuğa göre uyarlanırlar ve çoğu zaman ebeveynler tarafından yönetilirler. Floortime, RDI ve Son-Rise, otizm için en iyi gelişim terapileridir. Gelişimsel terapi ve farklı yaklaşımlar hakkında daha fazla bilgi edinin. Bu teknikler sizin için mi?
Floortime Nedir?
Floortime, Stanley Greenspan ve Serena Weider tarafından geliştirilen DIR (Gelişimsel, Bireysel Farklılık, İlişki Temelli) terapötik yaklaşımın temel özelliğidir.
Terapötik bir oyun türü olan Floortime, yalnızca önemli bir gelişimsel tedavi değil, aynı zamanda ebeveynlerin otistik çocuklarıyla bağ kurmaları için harika bir yoldur.
İlişki Geliştirme Müdahalesi (RDI): Otizm Tedavisi
İlişki Geliştirme Müdahalesi (RDI), Dr. Steven Gutstein tarafından geliştirilmiştir. İddiası, sosyal / iletişim becerilerini ve esnek düşünceyi büyük ölçüde geliştirmek için "temel açıkları" ele almasıdır.