Korneanın Anatomisi

Kornea, gözün ön tarafındaki net doku kubbesidir. Skleraya (gözün beyaz kısmı) sorunsuz bir şekilde bağlanır. Kornea, ışığı altındaki mercekten kırarak gözün görüntüleri işlemesine olanak tanır. Korneadaki yaralanmalar kişinin görüşünü bozabilir.

Anatomi

Çoğu insanda kornea biraz oval şekillidir ve kenarlarda merkeze göre daha kalındır. Kornea, irisin ve lensin üzerinde yer alır.

Yapısı

Kornea çok ince ve şeffaf olmasına rağmen beş ayrı doku katmanından oluşur.

• Epitel: Bu hücreler, dış korneada ince, parlak bir "deri" tabakası oluşturur.
• Bowman tabakası: Bowman zarı olarak da adlandırılan bu ince doku tabakası, korneaya yapı sağlayan kolajen hücrelerden oluşur.
• Stroma: Korneanın en kalın tabakası olan stroma kolajen hücrelerden oluşur.
• Descemet zarı: Bu çok ince hücre tabakası, kornea yapısına bir miktar esneklik sağlar.
• Endotelyum: Korneanın en iç kısmında bulunan tek bir hücre tabakası olan endotel, korneanın kristal berraklığını korur.

Anatomik Varyasyonlar

Korneada doğuştan (doğumda mevcut) anormallikler meydana gelir ve bunlar genellikle korneanın berrak yerine bulanık olmasına neden olur. Bu anormallikler ortaya çıktığında, genellikle aşağıdakiler dahil diğer tıbbi durumlarla birlikte ortaya çıkarlar:

• Doğuştan beyin anormallikleri
• Kalp kusurları
• Kraniyofasiyal (baş ve yüz) gelişim anormallikleri
• Kalıtsal kornea kusurları

Fonksiyon

Korneanın dışbükey (kubbeli) şekli, ışığı iris ve mercekten geçmeden önce kırmaya (bükmeye) hizmet eder. Lens ayrıca retinaya yansıtılan görüntüyü (iç göz küresinin arkasını kaplayan doku) iyileştirmek için ışığı kırar.

Korneanın eğrilik derecesi, ışığı kırma yeteneğini büyük ölçüde etkiler. Keratokonus (koni şeklindeki kornea) gibi kornea eğriliği anormallikleri, görüntü işlemeyi zayıflatabilir veya hatta imkansız hale getirebilir.

İlişkili Koşullar

Kornea gözün önündeki belirginliğinden dolayı aşınma (çizilme, sıyrılma) riskine maruz kalır. Yalnızca epitel tabakasını etkileyen küçük sıyrıklar genellikle 24 saat içinde kendi kendine iyileşir. Bununla birlikte, Bowman tabakasına ulaşan daha derin çizikler, genellikle görmeyi bozabilecek kornea skarlaşmasına neden olur. Penetran göz yarası gibi Bowman tabakasının altına uzanan yaralanmalar körlüğe neden olabilir.

Kornea travmaya ek olarak çok çeşitli doğumsal durumlardan ve zamanla gelişen diğer hastalıklardan etkilenebilir, bunlardan birkaçı aşağıdakileri içerir.

• Konjenital kalıtsal endotelyal distrofi: Bu, kornea dokularının sıvıyla şiştiği kalıtsal bir durumdur.
• Peter'ın anomalisi: Bu, gelişmekte olan korneanın irise veya lense yapışarak kornea bulanıklığına neden olduğu bir durumdur.
• Sklerokornea: Bu durumda, kornea dokusu gelişim sırasında skleral dokudan (gözün beyaz kısmı) tam olarak farklılaşmaz ve bu da opak bir korneaya neden olur.
• Kornea tümörleri: Bu kanserli lezyonlar çocuklukta nadirdir ancak yetişkinlikte ortaya çıkabilir.
• Posterior polimorf distrofi: Bu, genellikle 30 yaş civarında insanlarda ortaya çıkan, korneanın endotelinin bir hastalığıdır.
• Keratokonus: Bu, genellikle ergenlik döneminde koni şeklindeki bir korneanın gelişmesidir.
• Kornea ülserleri: Korneada enfeksiyon nedeniyle gelişebilen yaralardır.
• Keratit: Bu, genellikle kontakt lens kullanımına bağlı olarak korneanın iltihaplanmasıdır.

Testler

Çoğu kornea durumu, bir göz doktoru tarafından görsel bir muayene yoluyla tespit edilebilir. Doktor, korneada anormallikler olup olmadığını kontrol etmek için göze parlak bir ışık tutabilir. Bir yarık lamba muayenesinde, göz doktorları sadece korneayı değil, aynı zamanda altta yatan yapıları da değerlendireceklerdir. Bazen, üzerlerinde mavi bir ışık parladığında onları görünür kılmak için mikroskobik sıyrıkları boyayan özel göz damlaları da kullanabilirler.