Artrit, lomber omurganın (alt sırtı oluşturan beş kemik) ortak bir problemidir. Lomber omurga artriti en çok yaşlı insanlarda görülmekle birlikte, ağır işçileri, obez insanları veya daha önce omurga yaralanması geçirmiş herkesi de etkileyebilir.
Dijital Vizyon / Photodisc / Getty ImagesLomber omurga artriti tipik olarak omur adı verilen omurga bölümlerini birbirine bağlayan eklemlerde meydana gelir. Her bir omur üç yerde birbirine bağlıdır. Omuriliğin önünde, omurlar yastık benzeri bir omurga diskiyle ayrılır. Omuriliğin arkasında, omurlar faset eklemleri adı verilen iki küçük eklemle birbirine bağlanır. Omurga diskiyle birlikte faset eklemler, öne eğilme, yana doğru bükülme veya sırtın kavislenmesi dahil olmak üzere omurganın hareketlerine izin verir.
Omurgayı etkileyen en yaygın artrit türü, aynı zamanda aşınma ve yıpranma artriti olarak da bilinen osteoartrittir. Omurgadaki osteoartrit gelişimi spesifik olarak spondiloz olarak adlandırılır.
Lomber omurga artriti tipik olarak diğer omurga bozukluklarının yanında görülür. Onların arasında:
- Disk dejenerasyonu, uzun süreli aşınma ve yıpranma nedeniyle faset eklemlerin bozulmasını tanımlamak için kullanılan bir terimdir. Disk dejenerasyonunun neden olduğu hasar, osteoartrit gelişimini sağlar.
- Spinal stenoz, kemiğin aşırı büyümesi nedeniyle omurga içindeki boşlukların daralmasıdır. Osteoartrit, durumu sinirleri sıkıştırabilen ve yayılan sinir ağrısına neden olabilen birincil suçludur.
Semptomlar
Lomber omurga eklemleri artritik hale geldiğinde, alt sırttaki hareketler ağrılı ve sertleşebilir. Bu semptomları hafifletmek için çaba gösterilebilirken, durum ilerleyici olma ve zamanla kötüleşme eğilimindedir.
Lomber spondilozu olan kişiler, özellikle sabahları sırtlarının sert olduğunu ve gün boyunca yavaş yavaş gevşediğini fark edeceklerdir. Semptomlar, uzun süreli veya yorucu aktivite ile kötüleşme eğilimindedir. Uzun süre oturmak bile rahatsızlığa neden olabilir.
Hastalık ilerledikçe, sürekli artan kemik malformasyonunu tetikledikçe, kemik çıkıntıları (osteofitler) gelişebilir ve doğrudan sinir köklerine baskı yapabilir. Bu, genellikle siyatik olarak adlandırılan lomber radikülopatiye neden olabilir.
Siyatik, sırtın alt kısmından veya kalçadan çıkan ve bacaktan veya uyluğun iç kısmından aşağıya inen (hangi sinir kökünün etkilendiğine bağlı olarak) keskin, şiddetli bir ağrı ile karakterizedir. Durum kronik olabilir veya belirli hareketler veya fiziksel aktivite türleri ile ortaya çıkabilir.
Diğer semptomlar arasında kas güçsüzlüğü, kas spazmları, baş ağrıları ve rahatsız edici bir karıncalanma hissi (periferik nöropati) sayılabilir.
Teşhis
Lomber omurga artriti tipik olarak semptomlarınıza, tıbbi geçmişinize ve görüntüleme testlerinize göre teşhis edilir. Kemik hasarını, kemik çıkıntılarını ve kıkırdak veya omurga kaybını aramak için bir röntgen kullanılabilir. Yumuşak dokuyu daha iyi görselleştirebildiği için erken kıkırdak hasarını teşhis etmek için manyetik rezonans görüntüleme (MRI) kullanılabilir.
Ayırıcı tanılar arasında spondiloartropati, sonradan kompresyon faktörleri ile birlikte osteoporoz ve bazen prostat kanseri veya meme kanseri yer alır. Kan testleri ve görüntüleme testleri bunların dışlanmasına yardımcı olabilir.
Tedavi
Lomber omurga artritinin tedavisi, hem yaşanan semptomlara hem de eklem veya kemik hasarının özelliklerine göre yönlendirilir. Doktorların çoğu, tedaviye ilk başladığında konservatif bir yaklaşım benimseyecek ve yalnızca ağrı veya bozukluk şiddetli hale gelirse daha invaziv seçenekleri keşfedecektir.
Lomber omurga artritini tedavi etmek için kullanılan daha yaygın tedavilerden bazıları arasında:
- Lomber omurganın kaslarını güçlendirmek için fizik tedavi kullanılır. Omurga daha güçlü kaslarla desteklenerek faset eklemlere daha az yük biner.
- Kilo kaybı, bel omuruna uygulanan stresi azaltarak semptomları iyileştirir. Zaten zayıflamış olanlar için kilo kaybı zor olabilirken, düşük kalorili diyetle birlikte düşük etkili egzersizler (yüzme gibi) genellikle ağrıyı hafifletmek için gereken sonuçları elde edebilir.
- Anti-enflamatuar ilaçlar, vertebral eklemin içindeki ve çevresindeki şişliği ve iltihabı azaltabilir. Aleve (naproksen) veya Advil (ibuprofen) gibi reçetesiz satılan ilaçlar genellikle bol miktarda rahatlama sağlayabilirken, bazen Voltaren (diklofenak) ve Arthrotec (diklofenak / misoprostol) gibi daha güçlü reçeteli ilaçlara ihtiyaç duyulmaktadır.
- Buz ve ısı uygulaması da bel ağrısının giderilmesinde etkili olabilir. Isı, aktiviteden önce omurganın "gevşemesine" yardımcı olabilirken, en iyi şekilde iltihabı azaltmak için aktivite sonrası buz kullanılır.
- Kayropraktik tedavisi, omurgayı "manipüle etmenin" bir yolu olarak popüler bir şekilde araştırılmaktadır. Tedaviler, bazılarının önerebileceği gibi omurga hizalamasını değiştirmezken, sıkıştırılmış vertebral segmentleri gevşeterek kısa süreli rahatlama sağlayabilir.
- Epidural enjeksiyonlar, sıkışan sinirin içine veya etrafına kortizon olarak bilinen bir steroidin uygulanmasını içerir. Kortizon bağışıklık sistemini yumuşatabilir, böylece lokal iltihaplanmayı ve radiküler ağrıyı hafifletebilir.
- Omurga füzyonu, bitişik omurlar arasındaki hareketi ortadan kaldırmak için kullanılan cerrahi bir prosedürdür. Diğer tüm tedaviler rahatlama sağlamadığında, omurga füzyonu şiddetli faset artritinin tedavisi için makul bir seçenek olabilir.
Tamamlayıcı tedaviler arasında akupunktur, masaj, mıknatıs tedavisi, naturopatik ilaçlar ve diğer doğrudan veya dolaylı sırt terapisi türleri bulunur. Bu tedavileri destekleyen bilimsel kanıtlar büyük ölçüde eksik olsa da, çoğunun birkaç yan etkisi vardır ve standart tıbbi bakımla birlikte kullanıldığında makul seçeneklerdir.